Góralka czyta

  Oto mój gość: żona i matka uprawiająca Sztukę przez wielkie SZ., w której prym wiodą surrealizm oraz realizm magiczny obrazujące wielowymiarowe piękno wszechświata i człowieka. Członkini Związku Plastyków Artystów Rzeczypospolitej Polskiej – malarka, Diana Żarów. Biorąc pod uwagę niniejszą prezentację, naszą rozmowę chciałabym zacząć od pytania, jak Pani siebie postrzega i jak udaje się godzić przypisaną przez odbiorców dorobku rolę artystki z rolą żony i matki na pełen etat? Odpowiedź na to pytanie jest dosyć prosta: pogodzenie roli matki, żony i artystki jest możliwe tylko dzięki wspierającemu partnerowi. Poza zajmowaniem się sztuką, pracuję jeszcze zawodowo, więc czasu na malarstwo mam bardzo niewiele, ale udaje mi się go troszkę ukraść dzięki mężowi, który potrafi wszystko: ugotować dwudaniowy obiad, posprzątać czy zająć się dziećmi. Wyjeżdżam samotnie na plenery malarskie, ale działa to też w drugą stronę - ja zabieram dzieci na wakacje, a mąż zostaje słomianym wdowcem i ładuj

  ,,Życie powinno troszkę bawić" Wystarczy piękny uśmiech, by ukryć zranioną duszę i nikt nie zauważy jak bardzo rozbity jesteś w środku powiedział kiedyś Robin Williams.  Słowa znanego aktora i komika potwierdziła swoim życiem Maria Czubaszek, bohaterka biograficznej książki Violetty Ozminkowski zatytułowanej Maria Czubaszek. W coś trzeba nie wierzyć i opublikowanej nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka 23.02.2021 roku. Zwanej skrzatem – literatem drobnej pani nie trzeba nikomu przedstawiać, bowiem jej cięty język oraz miłość do zwierząt, kawy i papierosów sprawiały, że do końca swoich dni była na ustach wielu. Violetta Ozminkowski tego świadoma, pozwoliła, by na kartach spisanej przez siebie historii rozbrzmiewał wielogłos, jednak w znacznie stonowanym tonie. Dlatego do wspomnień nakłoniła osoby z najbliższego otoczenia artystki: Wojciecha Karolaka, Artura Andrusa oraz Elżbietę Kwiatkowską, Wandę Ostrowską, dr Irenę Krzywicką, Izoldę in de Beatou, Barbarę Młynarską Ahrens, Mi

  ,,Sekrety niemal zawsze wychodzą na jaw..." Krzysztof Krawczyk w utworze zatytułowanym Pamiętam ciebie z tamtych lat śpiewał: Zamknij świat na klucz, wróć do mnie/ Żal za siebie rzuć, wróć do mnie… A co, jeśli najtrudniej powrócić do samego siebie? To pytanie głośno rozbrzmiewa na kartach Powrotu – najnowszej powieści mistrza romantycznych historii, Nicholasa Sparksa opublikowanej nakładem Wydawnictwa Albatros 27.01.2021 roku. Pisarz z właściwym dla siebie rozmachem uczynił narratorem Trevora Bensona – lekarza, który podczas misji w Afganistanie zostaje ciężko ranny, czego skutkiem są blizny na ciele i duszy zarazem. Przychodzi mu zmagać się z zespołem stresu pourazowego, zwanym w skrócie PTSD. Na domiar złego, jego dziadek Carl umiera, zostawiając wnukowi w spadku wymagający remontu dom, pszczele ule pełne miodu i gorzkie jak piołun sekrety, z którymi wiążą się losy dwóch kobiet, niepostrzeżenie wkraczających w życie medyka. Jak poradzi on sobie z tak różnorodnym i ciężkim b