O mnie



Mam na imię Iwona i jestem polonistką z kwalifikacjami bibliotekarza, więc jak nietrudno zgadnąć –w kręgu moich zainteresowań i pasji jest głównie literatura, ale oprócz niej cenię kino autorskie Jana Jakuba Kolskiego, muzykę Starego Dobrego Małżeństwa, Marka Grechuty, Grzegorza Turnau’a, Michaela Jacksona, Vienny Teng, ale nade wszystko cenię spotkania w gronie rodziny i przyjaciół.

Kocham psy, na tę chwilę szczególnym uczuciem darząc pinczera średniego, który wabi się Rocky, wiernie towarzyszący mi każdego dnia w podróży do świata książek. 




Szanuj cudzą pracę!

     

 Wszelkie prawa zastrzeżone na mocy: Dz.U.1994 nr 24 poz.83, Ustawa z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 

 Prezentowany materiał jest ograniczony prawami autorskimi i nie może być kopiowany, publikowany i rozprowadzany w żadnej formie bez pisemnej zgody Autorki bloga "Góralka czyta". Zamieszczone tutaj zdjęcia i dokumenty pochodzą z prywatnych zbiorów lub z innych źródeł – kopiowanie i jakiekolwiek ich wykorzystywanie bez zgody właścicieli  jest zabronione.


















Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

[WYWIAD PATRONACKI] Michał Kubicz: Zawsze powtarzam, że dokładnie w tym tkwi największa wartość mojej prozy: opowiadam o postaciach historycznych, a więc z założenia znanych, ale pokazuję ich najbardziej ludzką stronę, a tę widać właśnie w scenach kipiących od uczuć.

Obraz
Oto mój gość : radca prawny, który po godzinach pracy biurowej przeistacza się w pisarza za przyczyną fascynacji światem rzymskiego imperium. Słowem – Michał Kubicz. Biorąc pod uwagę niniejszą prezentację, naszą rozmowę chciałabym zacząć od pytania, czy praca radcy prawnego pomogła Panu w jakiś sposób odkryć w sobie umiejętność kreowania świata powieściowego? Praca radcy prawnego uczy przede wszystkim dużej skrupulatności i językowej precyzji. Przygotowywanie skomplikowanych opinii prawnych wymaga kompleksowego podejścia do złożonych zagadnień i bardzo dokładnego sprawdzania każdego detalu. Pisanie projektów obszernych umów wiąże się z nieustannym pilnowaniem, czy niewielka zmiana w jakimś punkcie nie wywoła skutków w innym miejscu. Z kolei sporządzane analizy prawne przedsiębiorstw (tzw. due diligence ) oznaczają często konieczność zredagowania niebywale nudnego dokumentu liczącego niekiedy nawet kilkaset stron w taki sposób, aby przykuć uwagę osoby czytającej. Kluczowe dla tworzeni
Czytaj więcej

[WYWIAD] Daniel Pielucha: Wiedziałem, że będę malował. To niczym nieuleczalna choroba, a jak malować, to szczerze, i to, co się rozumie i czuje najlepiej, stąd ten realizm i Nadrealizm Polski.

Obraz
Oto mój gość: zanurzony w świecie barw, ukazujących w pełnej krasie odchodzące w zapomnienie, sielskie obrazy prowincji, ukorzenionej trwałe na gruncie realizmu, które z pełną świadomością wzbogaca o elementy surrealizmu, co sprawia, że jego twórczość zwykło się określać mianem Nadrealizmu Polskiego . Były członek Związku Polskich Artystów Plastyków, uhonorowany odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej . Słowem: artysta malarz – Daniel Pielucha. Zasłyszałam, że artysta to ktoś, kto przekracza horyzonty i otwiera nowe przestrzenie . Czy postrzega Pan siebie właśnie w taki sposób i jak rozumie pojęcie: sztuka? Ma Pani poniekąd rację, że jakoś poszerzamy horyzonty, ale robią to nie tylko malarze, dlatego można to odnieść dzisiaj do każdej sztuki. Czasami są takie nagminne polemiki czy artystą się jest, czy artystą się bywa: mam argumenty i za, i przeciw. Zawsze uważałem, że artystą bywa się w tych momentach, kiedy udaje się nam stworzyć coś nowego, coś, z czego jesteśmy zadowoleni, cho
Czytaj więcej

[RECENZJA] Maciej Siembieda - "Nemezis"

Obraz
  Grecka trauma Blizny mają dziwną moc przypominania nam, że przeszłość wydarzyła się naprawdę . Słowa Cormac’a McCarthy’ego – zmarłego amerykańskiego pisarza, scenarzysty i dramaturga, zdają się przenikać na grunt najnowszej powieści sensacyjnej Macieja Siembiedy, zatytułowanej Nemezis  i opublikowanej nakładem Wydawnictwa Agora 26.04.2023 roku. Na jej kartach z ogromnym rozmachem, a przy tym szacunkiem dla historii i czytelników, pisarz nakreślił historię Bruna i Herberta – cieszących się sławą opolskiego Zaodrza braci Janoschek. Wyglądem i charakterami różnili się tak bardzo, że połowa plotkarek z dzielnicy twierdziła, że któryś został podmieniony na porodówce. Druga połowa powątpiewała w wierność małżeńską matki […] , ale przeciwieństwa przyciągają się najsilniej […] . Tak jest z magnesami. Zbliżysz do siebie takie same bieguny – odepchną się. Żadną siłą nie połączysz. Zbliżysz odmienne – przyciągną się i chwycą tak mocno, że nie rozerwiesz .  […] Jakby byli jednym syjamskim rodzeń
Czytaj więcej